top of page

Zie je de wereld zoals die is?

Of zoals jij denkt dat die is?


Heb je ooit gemerkt dat twee mensen dezelfde situatie heel anders kunnen ervaren? Waar de een ontspanning voelt, ervaart de ander stress. Waar de een vreugde ziet, ziet de ander een probleem. Hoe kan dat? Als er één objectieve realiteit buiten ons is, waarom ervaren we die dan niet allemaal hetzelfde?
Wat als de wereld niet objectief "daarbuiten" is, maar gevormd wordt door hoe jij naar de wereld kijkt? Wat als jouw innerlijke overtuigingen, gevoelens en gedachten de lens vormen waardoor jij alles ervaart?
Dit idee sluit aan bij een eeuwenoude visie op de werkelijkheid: non-dualiteit.
Een andere manier om naar de wereld te kijken
In ons dagelijks leven ervaren we de wereld vaak als iets dat buiten ons ligt. We denken aan onszelf als een individu dat zich verhoudt tot een objectieve wereld. Maar wat als dat slechts een overtuiging is? Wat als de wereld, in plaats van "daarbuiten", eigenlijk in ons verschijnt?
Non-dualiteit is een visie die stelt dat er geen echte scheiding is tussen jou en de wereld. Alles wat je ervaart – gedachten, emoties, de dingen die je ziet en hoort – verschijnt in jouw bewustzijn.

"Er is geen objectieve wereld. Er is alleen de ervaring die in jou verschijnt."  - Rupert Spira
Als je dit onderzoekt, kun je tot een verrassend inzicht komen: alles wat je ooit hebt ervaren, is altijd binnen jouw bewustzijn verschenen. Zelfs de verste sterren die je ziet, verschijnen in jouw waarneming, niet daarbuiten.

Dit betekent dat de scheiding tussen "ik" en "de wereld" minder duidelijk is dan we altijd dachten. Het suggereert dat we niet zozeer in de wereld zijn, maar dat de wereld in ons verschijnt.

Waarom ervaringen persoonlijk voelen
Waarom lijkt de wereld ons dan toch zo direct te raken? Waarom voelen we afwijzing, verlangen, strijd of geluk alsof het iets is dat van buiten op ons afkomt?

Dit komt omdat we de wereld niet direct waarnemen, maar door onze eigen lens. Alles wat je ervaart -mensen, situaties, emoties- lijkt objectief te zijn, maar in werkelijkheid wordt het gekleurd door je innerlijke overtuigingen. Stel dat iemand op straat je aankijkt:
  • De ene persoon denkt: “wat een arrogante blik.”
  • Een ander denkt: “misschien kent hij me ergens van.”
  • Nog een ander denkt er helemaal niets bij.

De situatie is hetzelfde, maar de ervaring is totaal verschillend. Dit komt doordat we de wereld niet objectief zien, maar door een mentale filter van gedachten en overtuigingen.

De lens van jouw overtuigingen
Iedereen heeft overtuigingen over zichzelf en de wereld. Veel van deze overtuigingen zijn diep ingesleten en onbewust. Bijvoorbeeld:
  • "Mensen moeten aardig tegen me zijn."
  • "Ik moet mezelf bewijzen om waardevol te zijn."
  • "De wereld is onvoorspelbaar en ik moet controle houden."
  • "Ik ben niet goed genoeg zoals ik ben."
Deze overtuigingen werken als een bril waardoor je de wereld ziet. Wanneer iemand je negeert, ervaar je dat anders als je gelooft "mensen respecteren me niet", dan wanneer je denkt "mensen zijn soms gewoon afgeleid".
Dit betekent dat de wereld niet op zichzelf "iets is", maar dat wat je ervaart, altijd door jouw overtuigingen en interpretaties wordt gekleurd.
Waarom we denken dat de wereld buiten ons ligt
De reden dat we denken dat de wereld objectief buiten ons ligt, is omdat we onszelf ervaren als een individu dat zich door een externe wereld beweegt. Dit is waar overdracht begint: het moment waarop we aannemen dat er een "ik" is, gescheiden van de wereld.
Dit voelt zo vanzelfsprekend dat we er zelden over nadenken. Maar als we dit nader onderzoeken, ontdekken we dat alles wat we ervaren altijd binnen ons bewustzijn verschijnt. Dit betekent dat we de wereld niet direct zien, maar altijd als een reflectie van onszelf.
"De identificatie met het lichaam creëert de illusie van afgescheidenheid. Maar wie ben je vóór deze identificatie?" - Nisargadatta Maharaj
Wat kun je hiermee?
Als je dit begint te begrijpen, verandert je relatie met de wereld compleet. Je realiseert je dat:
  • Je niet de wereld hoeft te veranderen om je goed te voelen.
  • Je niet afhankelijk bent van hoe anderen jou zien.
  • De wereld een spiegel is die je iets over jezelf laat zien.
  • Je niet hoeft vast te zitten in oude overtuigingen die je waarneming vervormen.
Dit betekent niet dat je nooit meer een moeilijke emotie zult ervaren. Maar je krijgt de kans om te onderzoeken of wat je denkt écht waar is.
Een vraag die hierbij helpt is: "Is dit echt objectief zo? Of ervaar ik dit door mijn eigen bril?"
Dit simpele zelfonderzoek kan ervoor zorgen dat je minder snel meegaat in automatische reacties, omdat je begint te zien hoezeer je eigen gedachten en overtuigingen de wereld kleuren.
Wat als dit nog verder gaat?
Dit artikel was een eerste kennismaking met een fundamenteel inzicht: je ziet de wereld niet zoals die is, maar zoals jij die ervaart door je innerlijke lens.
Maar wat als we nog verder kijken? Wat als niet alleen jouw overtuigingen, maar ook de ervaring van een afgescheiden ‘ik’ zelf een projectie is?
In het volgende artikel ga ik hier dieper op in:
  • Hoe de illusie van een ‘ik’ ontstaat.
  • Wat de eerste overdracht is en hoe die alles beïnvloedt
  • Hoe projectie voortkomt uit de overtuiging dat je afgescheiden bent van de wereld




0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Komentarze


Post: Blog2_Post

The Innerworkcoach

Wil je op de hoogte gehouden worden van mijn aanbod?
Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief. 

Bedankt voor de inzending!

The Innerworkcoach

Susanne Bouwmeester

Papaverstraat 20 in Oldenzaal

theinnerworkcoach@gmail.com

Tel: 06-42276132
Kvk: 94346305

  • Instagram
  • Facebook

 

©2025 door The Innerworkcoach

bottom of page